top of page

Verpleegkundigen zijn supermensen. Toch? Of toch niet?

M.J. Bresser

Bijgewerkt op: 27 mei 2024


Het lijkt soms of van verpleegkundigen wordt verwacht dat ze supermensen zijn.

Ze moeten een ochtend-, avond- en nachtmens zijn. Daarnaast moeten ze stressbestendig, empathisch, communicatief, flexibel, kritisch, sociaal en collegiaal zijn. Ze moeten kunnen observeren, klinisch redeneren, coördineren, technisch vaardig zijn, probleemoplossend kunnen denken, methodisch kunnen werken en leerlingen en stagiaires begeleiden. Er wordt van hen verwacht dat ze met angstige, verwarde, verdrietige, geagiteerde, agressieve patiënten en/of familie om kunnen gaan. Ook moeten zij tegen een grote verantwoordelijkheid, onregelmatigheid, veel prikkels, hoge werkdruk en heftige en verdrietige gebeurtenissen kunnen. Daarnaast wordt van hen verwacht dat ze tegen (de geur van) allerlei wonden en lichaamssappen kunnen zoals braaksel, ontlasting, bloed, urine en pus.


Als een verpleegkundige niet aan al deze vaardigheden voldoet wordt er al snel gezegd: “Dan had je maar geen verpleegkundige moeten worden.”


Maar is het eerlijk dat we dit allemaal van één persoon verwachten?


Het is voor de werkgever prettig als de organisatie uit supermensen bestaat, en ogenschijnlijk lijken veel verpleegkundigen er dichtbij in de buurt te komen, maar is dat echt zo? De meesten willen heel graag voldoen aan deze hoge verwachtingen. Door hun perfectionisme en hoge mate van zelfkritiek zullen ze de lat voor zichzelf hoog leggen. Maar kijk je achter ‘het masker’ dan blijken verpleegkundigen ook gewoon mensen te zijn met onzekerheden, angsten en kwetsbaarheden. Ze houden dit het liefst verborgen, waardoor het lijkt of het er niet is.


Maar niet jezelf kunnen zijn, kan veel stress geven en vroeg of laat tot overspannenheid of burn-out leiden. Met name de hoogsensitieve verpleegkundigen kampen er vaak mee dat het verpleegkundig beroep kan schuren. Zij hebben veel extra talenten, maar door hun gevoeliger zenuwstelsel brengt het beroep ook veel extra uitdagingen met zich mee, die niet-hoogsensitieven niet ervaren. Daarom is het belangrijk dat hoogsensitiviteit een bekender begrip en gespreksonderwerp in de zorg wordt. Dit kan veel ziekte, uitval en uitstroom voorkomen.




Illustratie: Jelma Design/MJ Bresser (copyright)



791 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page